հրեշտակն որ փրկեաց զիս յամենայն չարեաց, օրհնեսցէ զմանկունս զայսոսիկ, եւ կոչեսցի ի սոսա անուն իմ եւ անուն հարց իմոց, Աբրահամու եւ Իսահակայ, եւ օրհնեսցին ի բազմութիւն յոյժ ի վերայ երկրի։
Եւ որք էին ելեալ ընդ Զորաբաբելի, Յեսու, Նէեմի, Սարէաս, Հռէիղեաս, Մարդոքէոս, Բաղասան, Մասփար, Բագուար, Հռէում, Բաանա։ Այս է թիւ ժողովրդեան որդւոցն Իսրայելի.
Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր. Եթէ դարձցիս այսրէն՝ պատսպարեցից զքեզ, եւ առաջի երեսաց իմոց կացցես. եւ եթէ հանցես զպատուականն յանարգէ, իբրեւ զբերան իմ եղիցես. եւ եթէ՝՝ դարձցին նոքա առ քեզ, եւ ոչ եւս դու դարձցիս առ նոսա։
Եւ եղիցին ի սրբութիւնս իմ պաշտօնեայք, բարապանք դրանց տանդ, եւ սպասաւորք տաճարիդ. նոքա զենուցուն զողջակէզս եւ զզոհս ժողովրդեանն, եւ նոքա կացցեն առաջի ժողովրդեանն՝ լինել նոցա ի սպասաւորս։
Յամին երկրորդի Դարեհի արքայի, յամսեանն վեցերորդի, որ օր մի էր ամսոյն, եղեւ բան Տեառն ի ձեռն Անգէի մարգարէի եւ ասէ. Խօսեաց ընդ Զորաբաբելի որդւոյ Սաղաթիելի յազգէ Յուդայ, եւ ընդ Յեսուայ որդւոյ Յովսեդեկեայ քահանայի մեծի, եւ ասասցես.
Եւ լուաւ Զորաբաբէլ որդի Սաղաթիելի յազգէ Յուդայ՝՝, եւ Յեսու Յովսեդեկեայ քահանայ մեծ, եւ ամենայն մնացորդք ժողովրդեանն ձայնի Տեառն Աստուծոյ իւրեանց, եւ զպատգամս Անգէի մարգարէի, որպէս առաքեաց զնա Տէր Աստուած նոցա առ նոսա՝՝. եւ երկեաւ ժողովուրդն յերեսաց Տեառն։
Եւ արդ զօրացիր դու, Զորաբաբէլ, ասէ Տէր, եւ զօրացիր, Յեսու Յովսեդեկեայ քահանայ մեծ, եւ զօրասցի ամենայն ժողովուրդ երկրիդ, ասէ Տէր, եւ գործեցէք զի ես ընդ ձեզ եմ, ասէ Տէր ամենակալ։