Եւ եղիցի զաւակ քո իբրեւ զաւազ երկրի, եւ ընդարձակեսցի ի ծովակողմն եւ ընդ արեւելս եւ ընդ հիւսիսի եւ ընդ հարաւ. եւ օրհնեսցին ի քեզ ամենայն ազգք երկրի եւ ի զաւակի քում։
Եւ յարգելուլ երկնից եւ ի չլինել անձրեւի, զի մեղուցեալ իցեն քեզ, եւ յաղօթս կացցեն ի տեղւոջս յայսմիկ, եւ խոստովան լինիցին անուան քում, եւ ի մեղաց իւրեանց դառնայցեն, յորժամ նկուն առնիցես զնոսա,
Յարգելուլ քո զերկինս ոչ լինել անձրեւ՝ թէ մեղիցեն քեզ, եւ յաղօթս կացցեն ի տեղւոջս յայսմ, եւ օրհնեսցեն զանուն քո, եւ ի մեղացն իւրեանց դարձցին, վասն զի նկուն արասցես զնոսա,
Ի ժամանակի յայնմիկ մատչիցին պատարագք Տեառն զօրութեանց ի նեղեալ եւ ի խոնարհ ժողովրդենէ, եւ ի մեծէ ժողովրդենէ յայնմհետէ եւ յաւիտեանս ժամանակաց. ազգ յուսացեալ եւ կոխեալ՝ որ է ի կողմն գետոյ աշխարհի նորա,՝՝ ի տեղւոջ ուր անուն Տեառն զօրութեանց կոչեցաւ ի վերայ լերինն Սիոնի։
Յանձն իմ երդնում, եթէ որ ինչ ելանէ ի բերանոյ իմոյ՝ արդարութիւն է, եւ բանք իմ մի՛ եղծցին՝՝. զի ինձ կրկնեսցի ամենայն ծունր, եւ խոստովան լիցի ամենայն լեզու Աստուծոյ,
Հեղ զբարկութիւն քո ի վերայ հեթանոսաց որ ոչ գիտեն զքեզ, եւ ի վերայ ազգաց որ զանուն քո ոչ կարդացին. զի կերան զՅակոբ եւ սպառեցին զնա, եւ վախճանեցին զնա, եւ զարօտս նորա աւերեցին։
Միթէ իցէ՞ ի կուռս հեթանոսաց՝ որ տեղասցէ, կամ թէ երկի՞նք տայցե՞ն զլրութիւն իւրեանց. ո՞չ ապաքէն դու ես նոյն Տէր Աստուած մեր, եւ ակնկալցուք քեզ, զի դու արարեր զայս ամենայն։
Եւ մեծամեծք նոցա առաքեցին զերիտասարդս իւրեանց զջրոյ. եկին ի ջրհորս, եւ ոչ գտին ջուր, դարձուցին ունայն զամանս իւրեանց. ամաչեցին, յամօթ եղեն եւ ծածկեցին զգլուխս իւրեանց։
Եւ եղիցի որ միանգամ մնասցեն յամենայն ազգաց եկելոցն ի վերայ Երուսաղեմի, ելանիցեն ամ յամէ երկիր պագանել Թագաւորին Տեառն Աստուծոյ ամենակալի՝՝, եւ առնել զտօն տաղաւարահարացն։
եւ սրտմտեալ բարկանայցէ Տէր ի վերայ ձեր, եւ արգելուցու զերկինս եւ ոչ լինիցի անձրեւ, եւ երկիր ոչ տացէ զպտուղ իւր, եւ կորնչիցիք արագ արագ յերկրէն բարութեան զոր ետ ձեզ Տէր։