16 Եւ եղիցի որ միանգամ մնասցեն յամենայն ազգաց եկելոցն ի վերայ Երուսաղեմի, ելանիցեն ամ յամէ երկիր պագանել Թագաւորին Տեառն Աստուծոյ ամենակալի՝՝, եւ առնել զտօն տաղաւարահարացն։
եւ ըստ բանին աւուրց յաւուրս մատուցանել ըստ պատուիրանացն Մովսիսի ի շաբաթսն եւ յամսամուտսն եւ ի տօնսն. երիս ժամանակս ի տարւոջ, ի տօնի բաղարջակերացն, եւ ի տօնի եւթներորդացն, եւ ի տօնի տաղաւարահարացն։
Ի ժամանակի յայնմիկ մատչիցին պատարագք Տեառն զօրութեանց ի նեղեալ եւ ի խոնարհ ժողովրդենէ, եւ ի մեծէ ժողովրդենէ յայնմհետէ եւ յաւիտեանս ժամանակաց. ազգ յուսացեալ եւ կոխեալ՝ որ է ի կողմն գետոյ աշխարհի նորա,՝՝ ի տեղւոջ ուր անուն Տեառն զօրութեանց կոչեցաւ ի վերայ լերինն Սիոնի։
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ հարցեն փող աւագափող. եւ եկեսցեն ցրուեալքն յերկրին Ասորեստանեայց, եւ կորուսեալք յերկրին Եգիպտացւոց, եւ երկիր պագցեն Տեառն ի վերայ լերին սրբոյ յԵրուսաղէմ։
Եւ ասեմ. Վա՜յ է ինձ, ես այր տառապեալ զիա՜րդ կամս հիացեալ՝՝. զի մարդ եմ՝ եւ պիղծ շրթունս ունիմ եւ ի մէջ պղծաշուրթն ժողովրդեան բնակեալ եմ ես. եւ զՏէր զօրութեանց տեսի աչօք իմովք։
Եւ արբեցուսցէ արբեցութեամբ զզօրավարս նորա եւ զիմաստունս նորա, զիշխանս նորա եւ զզօրագլուխս նորա եւ զզօրաւորս նորա, եւ ննջեսցեն քուն յաւիտենից, եւ մի՛ զարթիցեն, ասէ Արքայ՝ Տէր ամենակալ անուն է նորա։
Եւ եղիցի ամենայն որ կարդասցէ զանուն Տեառն՝ կեցցէ. զի ի լեառն Սիոն եւ յԵրուսաղէմ եղիցի ապրեալ, որպէս եւ ասաց Տէր, եւ աւետարանեալ զորս Տէր կոչեսցէ առ ինքն։
եւ երթիցեն ազգք բազումք եւ ասիցեն. Եկայք ելցուք ի լեառն Տեառն եւ ի տուն Աստուծոյ Յակոբայ, եւ ցուցցեն մեզ զճանապարհս նորա՝՝ եւ գնասցուք ի շաւիղս նորա. զի ի Սիոնէ ելցեն օրէնք, եւ բան Տեառն յԵրուսաղեմէ.
եւ բարձից զարիւն նոցա ի բերանոյ նոցա, եւ զգարշելիս նոցա ի միջոյ ատամանց նոցա. եւ մնասցեն եւ նոքա՝՝ Աստուծոյ մերում, եւ եղիցին իբրեւ զհազարապետս ի մէջ Յուդայ, եւ Ակկարոն իբրեւ զՅեբուսացին։
Անիծեալ լիցի մարդն որ կարօղ իցէ, եւ կայցէ ի խաշին նորա որձ, եւ ուխտ իւր յանձին իւրում՝՝, եւ մատուցանիցէ Տեառն զարատաւորն. զի Թագաւոր յաղթօղ եմ ես, ասէ Տէր ամենակալ, եւ անուն իմ երեւելի ի մէջ ազգաց։
Եւ ի ժամուն յայնմիկ շարժումն մեծ եղեւ, եւ տասներորդ մասն քաղաքին ընկղմեցաւ, եւ մեռան ի շարժմանէն արք եւթն հազար. եւ յետ այնորիկ ահ մեծ եղեւ յամենեսեան՝՝ եւ փառս տային Աստուծոյ երկնաւորի։