9 Դստերքն եւ թագուհիք տեսին զհարսնն, եւ երանեցին նմա.՝՝ Ո՞վ է սա որ երեւեալս է իբրեւ զառաւօտ, գեղեցիկ իբրեւ զլուսին, ընտիր իբրեւ զարեգակն, զարմանալի յօրինեալ՝՝։
Ես ննջեմ, եւ սիրտ իմ արթուն կայ։ Հարսնն զգայ զփեսային բախել զդուռնն.՝՝ Ձայն եղբօրորդւոյ իմոյ բախէ ի դրանն։ Փեսայն ասէ.՝՝ Բաց ինձ, քոյր իմ, մերձաւոր իմ, աղաւնի իմ, կատարեալ իմ. զի գլուխ իմ լցաւ ցօղով, եւ վարսք իմ ի շաղից գիշերոյ։
Երանեալ ես դու, Իսրայէլ, ո՞ նմանեսցէ քեզ, ժողովուրդ ընտրեալ ի Տեառնէ. պաշտպանեսցէ քեզ օգնականն քո, եւ սուր՝ պարծանք քո. եւ եկեսցեն թշնամիք քո, եւ դու ելցես ի վերայ պարանոցի նոցա՝՝։