Եւ քառասուն խարիսխս արծաթիս արասցես քսանեցունց սեանցն՝՝. երկու խարիսխք առ մի սիւն յերկոցունց կողմանց՝՝, եւ երկու խարիսխք առ մի սիւն յերկոցունց կողմանց խորանին՝՝։
եւ կախեցից զնա զբարձրացեալ լեռնէն Իսրայելի. տնկեցից՝՝ եւ ոստս արձակեսցէ եւ պտուղ բերցէ, եւ եղիցի ի մայր մեծ. եւ հանգիցեն ընդ նովաւ ամենայն գազանք եւ ամենայն հաւք, թռչունք՝՝ ընդ հովանեաւ նորա դադարեսցին. եւ բարունակք նորա ի նմին հաստատեսցին։՝՝
Սարդն եւ սարոյն եւ նոճ ի դրախտին Աստուծոյ՝ ոչ հաւասարեցին շառաւիղաց նորա, մայրքն եւ սօսոյք ոչ՝՝ նմանեցին ոստոց նորա. ամենայն փայտ ի դրախտին Աստուծոյ ոչ նմանեցին նմա գեղեցկութեամբ.
Եւ յայտնի իսկ մեծ է խորհուրդն աստուածպաշտութեան, որ երեւեցաւ մարմնով, արդարացաւ Հոգւով, յայտնեցաւ հրեշտակաց, քարոզեցաւ ի հեթանոսս, հաւատարիմ եղեւ յաշխարհի եւ վերացաւ փառօք։