եւ եղիցի Աստուած քո ընդ քեզ յամենայն ժամ, եւ լցցի ըստ ցանկութեան անձն քո, եւ ոսկերք քո պարարեսցին, եւ եղիցին՝՝ իբրեւ զպարտէզ ջրալից, եւ իբրեւ զաղբեւր ուստի ջուր ոչ պակասեսցէ։
Եկեսցեն եւ ուրախ լիցին եւ ցնծասցեն ի լերին Սիոնի. եկեսցեն ի բարութիւնս Տեառն՝ յերկիր ցորենոյ եւ գինւոյ եւ արդեանց եւ խաշանց, արջառոյ եւ ոչխարի. եւ եղիցին անձինք նոցա իբրեւ զծառ պտղալից՝՝, եւ ոչ եւս քաղցիցեն։
Եւ ահա մեկնեցան ի միմեանց առնակինն եւ կոյսն. զի կոյսն հոգայ զՏեառն, զի իցէ սուրբ մարմնով եւ հոգւով, եւ առնակինն հոգայ զաշխարհիս, թէ ո՛րպէս հաճոյ լիցի առն իւրում։