14 Փեսայն ցհարսնն ասէ.՝՝ Ահաւադիկ կաս գեղեցիկ, մերձաւոր իմ, ահաւադիկ կաս գեղեցիկ. աչք քո աղաւնիք։
Ողկոյզ նոճոյ է եղբօրորդին իմ ինձ, ի մէջ այգեստանեացն Ենգադդայ։
Հարսնն ցփեսայն ասէ.՝՝ Իբրեւ խնձորի ի փայտս անտառի, այնպէս եղբօրորդին իմ ի մէջ ուստերաց. ընդ հովանեաւ նորա ցանկացայ նստել՝ եւ նստայ, եւ պտուղ նորա քաղցր է ի կոկորդի իմում։
եւ Նեբսան, եւ քաղաքք աղտիցն, եւ Ենգադի. քաղաքք եւթն եւ աւանք նոցա։