Այո, օրհնելով օրհնեցից զքեզ, եւ բազմացուցանելով բազմացուցից զզաւակ քո իբրեւ զաստեղս երկնից բազմութեամբ, եւ իբրեւ զաւազ առ ափն ծովու. եւ ժառանգեսցէ զաւակ քո զքաղաքս հակառակորդաց իւրոց։
Եւ մեք դարձեալ խոտորեցաք՝ անցեալ զօրինօք քովք, եւ խառնակեցաք ընդ աղտեղութիւնս հեթանոսաց երկրին. եւ ոչ բարկացար մեզ ի կորուսանել զմեզ մինչեւ ցայս վայր՝ եթէ ոչ մնասցէ արմատ եւ զաւակ եւ անուան մեր։
Եւ այժմ գթութիւնք քո եղեն ի վերայ մեր, Տէր Աստուած մեր, եւ շնորհեցեր մեզ փրկութիւն, եւ հաստատեցեր զմեզ ի տեղի սրբութեան քո, եւ լուսաւորեցեր զաչս մեր այսօր, Տէր Աստուած մեր. եւ ետուր մեզ կենդանութիւն փոքր ի շատէ ի ծառայութեանն մերում։
Տեսիլ Եսայեայ որդւոյ Ամովսայ, զոր ետես ի վերայ Հրէաստանի եւ ի վերայ Երուսաղեմի՝ ի թագաւորութեանն Ոզիայ եւ Յովաթամայ եւ Աքազու եւ Եզեկեայ, որ թագաւորեցին Հրէաստանի։
Եւ եղիցի յաւուր յայնմիկ՝ յաւելցէ Տէր ցուցանել զձեռն իւր, նախանձելիս առնել՝՝ զմնացորդս ժողովրդեան իւրոյ՝ որ մնացեալ իցեն յԱսորեստանեայց եւ յԵգիպտացւոց եւ ի Բաբելացւոց եւ յԵթովպացւոց եւ յԵղամացւոց եւ յելիցն արեւու եւ յԱրաբացւոց՝՝ եւ ի կղզեաց ծովու։
Եւ ոչ ոք ապրեսցի ի մնացորդացդ Յուդայ, որ բնակեալ են յերկրիդ Եգիպտացւոց՝ դառնալ յերկիրն Յուդայ որում ակն ունէին յանձինս իւրեանց դառնալ բնակել անդ. եւ մի՛ դարձցին, բայց միայն ապրեալքն։
Եւ էր՝՝ թիւ որդւոցն Իսրայելի իբրեւ զաւազ ծովու անչափ եւ անթիւ. եւ եղիցի ի տեղւոջ յորում ասացաւ Ոչ ժողովուրդ իմ դուք, անդ կոչեսցին նոքա Որդիք Աստուծոյ կենդանւոյ։
Եւ եղիցի ամենայն որ կարդասցէ զանուն Տեառն՝ կեցցէ. զի ի լեառն Սիոն եւ յԵրուսաղէմ եղիցի ապրեալ, որպէս եւ ասաց Տէր, եւ աւետարանեալ զորս Տէր կոչեսցէ առ ինքն։