13 Երէցն կրտսերոյն ծառայեսցէ. որպէս եւ գրեալ է թէ՝ ԶՅակովբ սիրեցի, եւ զԵսաւ ատեցի։
Իբրեւ ետես Տէր եթէ ատելի է Լիա, եբաց զարգանդ նորա. բայց Ռաքէլ ամուլ էր։
Յղացաւ դարձեալ Լիա եւ ծնաւ երկրորդ որդի Յակոբայ, եւ ասէ. Զի լուաւ Տէր եթէ ատեցեալ եմ, եւ յաւել ինձ զսա. եւ կոչեաց զանուն նորա Շմաւոն։
Որ խնայէ ի գաւազան՝ ատեայ զորդի իւր, իսկ որ սիրէն՝ խնամով խրատէ։
Որ սիրէ զհայր կամ զմայր առաւել քան զիս՝ ոչ է ինձ արժանի. եւ որ սիրէ զուստր կամ զդուստր առաւել քան զիս՝ չէ ինձ արժանի։
Եւ ո՞չ զգիրն զայն իցէ ընթերցեալ ձեր, թէ՝ Զվէմն զոր անարգեցին շինողքն, նա եղեւ գլուխ անկեան.
Եթէ ոք գայ առ իս, եւ ոչ ատեայ զհայր իւր եւ զմայր եւ զկին եւ զորդիս եւ զեղբարս եւ զքորս, նա՝ եւ զանձն եւս իւր, ոչ կարէ իմ աշակերտ լինել։
Որ սիրէ զանձն իւր՝ արձակէ զնա. եւ որ ատեայ զանձն իւր յաշխարհիս յայսմիկ՝ ի կեանսն յաւիտենականս պահեսցէ զնա։
Եւ եթէ լինիցին առն միում երկու կանայք, եւ լինիցի ի նոցանէ մին սիրելի եւ մեւսն ատելի, եւ ծնանիցին նմա որդիս, սիրելին եւ ատելին, եւ լինիցի որդի անդրանիկ ատելւոյն,