Մինչեւ յե՞րբ սուգ ունիցի երկիր, եւ խոտ ամենայն վայրի ցամաքեսցի. ի չարեաց բնակչաց երկրին ապականեցան անասուն եւ թռչուն. զի ասացին թէ՝ Ոչ տեսցէ Աստուած զճանապարհս մեր։
եթէ կայցէք ի հաւատսն արմատացեալք եւ հաստատեալք, եւ անշարժք ի յուսոյ աւետարանին զոր լուարուք, քարոզելոյ ընդ ամենայն արարածս ի ներքոյ երկնից, որոյ եղէ ես Պաւղոս պաշտօնեայ։