3 Իսկ զի՞նչ ասիցէ գիր. Հաւատաց Աբրահամ յԱստուած եւ համարեցաւ նմա յարդարութիւն։
Եւ հաւատաց Աբրամ Աստուծոյ՝՝, եւ համարեցաւ նմա յարդարութիւն։
Խոստովան եղիցին Տեառն՝ զողորմութեանց նորա, եւ զսքանչելեաց նորա՝ յորդիս մարդկան։
զի զօրէնս յօգնականութիւն ետ. զի ասիցեն թէ ոչ իբրեւ զբանս զայս, վասն որոյ չիք կաշառս տալ վասն նորա։
Իբրեւ եկին որք զմետասաներորդ ժամուն՝ առին մէն մի դահեկան։
Եւ ո՞չ զգիրն զայն իցէ ընթերցեալ ձեր, թէ՝ Զվէմն զոր անարգեցին շինողքն, նա եղեւ գլուխ անկեան.
Քանզի ասէ գիր. Ամենայն որ հաւատասցէ ի նա՝ մի՛ ամաչեսցէ։
Ոչ մերժեաց Աստուած զժողովուրդ իւր զոր յառաջն ծանեաւ. թէ ո՞չ գիտէք յԵղիա զի՛նչ ասէ գիր, ո՛րպէս ամբաստան լինի Աստուծոյ զԻսրայելէ,
Եւ նշանակ առ զթլփատութիւնն, կնիք արդարութեան հաւատոցն որ յանթլփատութենէ անտի. զի եղիցի նա հայր ամենայն հաւատացելոց որ յանթլփատութենէ անտի իցեն, առ ի համարելոյ եւ նոցա յարդարութիւն.
Իսկ այնմ որ ոչն գործիցէ, բայց հաւատայցէ յայն որ արդարացուցանէ զամպարիշտս, համարին հաւատք նորա յարդարութիւն։
Արդ երանութիւնս այս ի վերայ թլփատութեա՞ն է եթէ ի վերայ անթլփատութեան. քանզի ասեմք եթէ՝ Համարեցան Աբրահամու հաւատքն յարդարութիւն։
Քանզի ասէ գիր ցփարաւոն թէ՝ Վասն այնորիկ գրգռեցի զքեզ, զի ի քեզ ցուցից զզօրութիւն իմ, եւ պատմեսցի անուն իմ ընդ ամենայն երկիր։
Եւ կատարեցաւ Գիրն որ ասէ. Հաւատաց Աբրահամ յԱստուած, եւ համարեցաւ նմա յարդարութիւն. եւ կոչեցաւ բարեկամ Աստուծոյ։
Կամ թէ վայրապա՞ր համարիցիք զոր ասէ Գիրն. Առ նախանձ ինչ որում փափաքէ հոգին՝՝ որ բնակեաց ի մեզ.