Եւ պատասխանի ետ սպառազէնն յորոյ արքայ յենոյր ի ձեռն նորա՝ Եղիսէի եւ ասէ. Եթէ սահանս յերկինս արասցէ Տէր, միթէ լինիցի՞ բանդ այդ։ Եւ ասէ Եղիսէ. Ահա տեսցես աչօք քովք, եւ անտի մի՛ կերիցես։
Եւ արդ զօրացիր դու, Զորաբաբէլ, ասէ Տէր, եւ զօրացիր, Յեսու Յովսեդեկեայ քահանայ մեծ, եւ զօրասցի ամենայն ժողովուրդ երկրիդ, ասէ Տէր, եւ գործեցէք զի ես ընդ ձեզ եմ, ասէ Տէր ամենակալ։
Եւ եղիցի որպէս էիքն յանէծս ի մէջ ազգաց տունդ Յուդայ եւ տունդ Իսրայելի, նոյնպէս ապրեցուցից զձեզ, եւ եղիջիք յօրհնութիւն. քաջալերեցարուք եւ զօրասցին ձեռք ձեր։
Եւ նեղեցաւ Դաւիթ յոյժ, զի ասաց ժողովուրդն քարկոծել զնա. զի զայրացեալ էր ոգի ամենայն ժողովրդեանն իւրաքանչիւր ի վերայ ուստերաց եւ դստերաց իւրեանց։ Եւ զօրացաւ Դաւիթ ի Տէր Աստուած իւր։