Համարձակեալ Պաւղոսի եւ Բառնաբայ՝ ասէին. Առ ձեզ նախ պարտ էր խօսել զբանն Աստուծոյ. եւ քանզի դուք մերժէք զնա, եւ ոչ արժանիս համարիք զձեզ կենացն յաւիտենականաց, ահաւասիկ դառնամք ի հեթանոսս։
Արդ տես զքաղցրութիւն եւ զսաստկութիւնն Աստուծոյ. ի վերայ կործանելոցն՝ սաստկութիւն, եւ ի վերայ քո՝ քաղցրութիւն Աստուծոյ, եթէ կայցես ի նմին քաղցրութեան. ապա թէ ոչ՝ եւ դու կոճոպեսցիս։
Վասն այնորիկ ի հաւատոց անտի, զի ըստ շնորհացն իցէ, առ ի լինելոյ հաստատուն աւետեացն ամենայն զաւակին, ոչ այնմ միայն որ յօրինաց անտի, այլ եւ այնմ՝ որ ի հաւատոցն Աբրահամու, որ է հայր մեր ամենեցուն.
զի էիք ի ժամանակին յայնմիկ առանց Քրիստոսի, եւ օտարացեալք յառաքինութենէն Իսրայելի, եւ տարագիրք յուխտից աւետեացն, եւ յոյս ինչ ոչ ունէիք եւ անաստուածք էիք յաշխարհի։