20 Մի՛ վասն կերակրոյ քակեր զգործ Աստուծոյ. ամենայն ինչ սուրբ է, այլ չար այնմ մարդոյ է որ խղճիւն ուտիցէ։
ոչ որ ինչ մտանէ ընդ բերան՝ պղծէ զմարդ, այլ որ ինչ ելանէ ի բերանոյ՝ այն պղծէ զմարդ։
Եւ որ ոք գայթակղեցուսցէ զմի ի փոքրկանցս յայսցանէ յիս հաւատացելոց՝ լաւ է նմա եթէ կախիցի երկան իշոյ ընդ պարանոց նորա, եւ ընկղմիցի ի խորս ծովու։
Ձայն եղեւ կրկին անգամ առ նա. Զոր Աստուած սրբեաց՝ դու մի՛ պղծեր։
Ոմն հաւատայ ուտել զամենայն, եւ որ հիւանդն է՝ բանջար կերիցէ։
Լաւ է ոչ ուտել միս եւ ոչ ըմպել գինի, եւ ոչ որով եղբայրն քո գայթակղի կամ գթէ կամ տկարանայ։
Զի նորա արարած եմք՝ հաստատեալք Քրիստոսիւ Յիսուսիւ ի գործս բարութեան, յորս յառաջագոյն պատրաստեաց Աստուած, զի ի նոյնս գնասցուք։
վստահ եմ յայդ թէ որ սկսաւն ի ձեզ զգործս բարեաց՝ կատարեսցէ մինչեւ յօրն Յիսուսի Քրիստոսի.
Ամենայն ինչ սուրբ է սրբոց, այլ պղծոցն եւ անհաւատից ոչինչ է սուրբ, այլ պղծեալ են միտք եւ խորհուրդք նոցա։