Զի ուրախութեամբ ելջիք, եւ ցնծութեամբ ուսանիջիք՝՝. զի լերինք եւ բլուրք կայտռեսցեն ընդունել զձեզ՝՝ ուրախութեամբ, եւ ամենայն ծառք անտառի ծափս հարցեն ոստովք իւրեանց՝՝։
Բայց եկեղեցին ընդ ամենայն Հրէաստան եւ ի Սամարիա եւ ի Գալիլեա ունէր խաղաղութիւն, շինեալ եւ երթեալ զհետ երկիւղի Տեառն եւ մխիթարութեամբ Հոգւոյն Սրբոյ բազմանայր։