16 Մի՛ հայհոյեսցի բարին ձեր։
մի՛ ումեք չարի չար հատուցանէք. խորհեցարուք զբարիս առաջի ամենայն մարդկան։
Յամենայն իրաց չարաց ի բաց կացէք։
ցածունս, սուրբս, տնարարս, բարեգործս, հնազանդս իւրեանց արանց. զի մի՛ բանն Աստուծոյ եւ վարդապետութիւնն՝՝ հայհոյեսցի։
Եւ ննջեաց առ ոտս նորա մինչեւ ցառաւօտն. եւ յարեաւ կինն մինչչեւ ճանաչէր այր զընկեր իւր. եւ ասէ Բոոս. Մի՛ ոք գիտասցէ թէ կին ոք եկն առ իս՝՝ ի կալս.