Եւ կանխեցին ընդ առաւօտս ելին յանապատն Թեկուայ. եւ յելանելն իւրեանց եկաց Յովսափատ գոչեաց եւ ասէ. Լուարուք ինձ, Յուդաս եւ բնակիչք Երուսաղեմի. հաւատացէք Տեառն Աստուծոյ մերում, եւ հաւատասցի ձեզ. հաւատացէք մարգարէից նորա, եւ յաջողեսցի ձեզ։
Յաւուր յայնմիկ ոչ ամաչեսցես յամենայն գործոց քոց, որովք ամպարշտեցար առ իս. զի յայնժամ զերծից ի քէն զչարութիւն ամբարտաւանութեան քո, եւ ոչ եւս յաւելցես մեծաբանել ի վերայ լերին սրբութեան իմոյ։
Զայս ասեմ շնորհօքն Աստուծոյ որ տուեալ են ինձ, ամենայնի որ է ի ձեզ, մի՛ առաւել ինչ խորհել քան զարժանն խորհելոյ, այլ խորհել ի զգաստանալ իւրաքանչիւր՝ որպէս եւ բաժանեաց Աստուած չափ հաւատոց։
Այսուհետեւ, սիրելիք իմ, որպէս յամենայնի հնազանդեցարուք, մի՛ միայն ի գալստեան իմում, այլ առաւել եւս այժմ յորժամ հեռիս եմ ի ձէնջ, ահիւ եւ դողութեամբ զանձանց փրկութիւն գործեցէք։
Ի ձեռն Սիղուանոսի հաւատարիմ եղբօր, որպէս կարծեմ, փոքր ի շատէ գրեցի ձեզ՝ մխիթարել եւ ի վերայ սորին վկայել, զի եւ այս ճշմարիտ շնորհք յԱստուծոյ են յոր հաստատեալ կայցէք։