11 Իսկ արդ ասեմ. Միթէ վասն այնորի՞կ յանցեան զի կործանեսցին. քաւ լիցի. այլ նոցա յանցանօքն փրկութիւն հեթանոսաց, զի նախանձ արկցէ նոցա։
Միթէ կամելով կամիցի՞մ զմահ մեղաւորին ասէ Տէր Տէր՝ որպէս զդառնալ նորա ի չար ճանապարհէ եւ կեալ։
Զի ոչ կամիմ զմահ մեղուցելոյն, ասէ Ադոնայի Տէր, այլ զի դարձցի ի ճանապարհաց իւրոց չարաց, եւ կեցուսցէ զանձն իւր.՝՝ արդ եկայք դարձարուք, եւ կեցէք։
Ասա ցնոսա. Կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր, ոչ կամիմ զմահ ամպարշտին, որպէս զդառնալ ամպարշտին ի չար ճանապարհէ իւրմէ եւ կեալ. դառնալով դարձարուք ի ճանապարհաց ձերոց չարաց, եւ ընդէ՞ր մեռանիք, տունդ Իսրայելի։
ո՞չ ապաքէն գայցէ եւ կորուսանիցէ զմշակսն զայնոսիկ եւ տացէ զայգին այլոց։ Իբրեւ լուան՝ ասեն. Քաւ, մի՛ լիցի։
Եւ իբրեւ ելին անտի, աղաչէին ի միւսում շաբաթու խօսել նոցա զնոյն բանս։
Եւ յընդդէմ դառնալ նոցա եւ ի հայհոյել, թօթափեաց զձորձս եւ ասէ ցնոսա. Արիւն ձեր ի գլուխ ձեր, քաւեալ եմ ես, յայսմ հետէ ի հեթանոսս երթամ։
Այլ ասեմ. Միթէ Իսրայէլ ո՞չ գիտաց. նախ Մովսէս ասէ. Ես նախանձեցուցից զձեզ ոչինչ ժողովրդեամբ, եւ ազգաւ անմտաւ զկծեցուցից զձեզ։
Իսկ արդ ասեմ. Միթէ մերժեա՞ց Աստուած զժողովուրդ իւր. քաւ լիցի. քանզի եւ ես Իսրայելացի եմ, ի զաւակէ Աբրահամու, յազգէ Բենիամենի։
Իսկ եթէ յանցանքն նոցա մեծութիւն աշխարհի, եւ պարտութիւն նոցա մեծութիւն հեթանոսաց, ո՛րչափ եւս առաւել լրութիւն նոցա։
զի թերեւս նախանձ արկից նոցա մարմնով իմով՝՝ եւ ապրեցուցից զոմանս ի նոցանէ։
նոյնպէս եւ նոքա այժմ ապստամբք եղեն առ ձերով ողորմութեամբդ, զի եւ՝՝ նոքա ողորմութիւն գտցեն։