Կենդանի է Տէր Աստուած քո, եթէ իցէ ազգ կամ թագաւորութիւն ուր ոչ առաքեաց Տէր իմ խնդրել զքեզ. եւ ասեն թէ՝ Չէ ուրեք. եւ այրեաց զթագաւորութիւնն եւ զաշխարհ նորա՝՝ զի ոչ եգիտ զքեզ։
ի ծագաց երկրի արուեստս լուաք, յոյս բարեպաշտին. եւ ասիցեն. Խորհուրդ իմ ինձ, խորհուրդ իմ ինձ եւ իմոցն. վա՜յ արհամարհողաց որ արհամարհեն, եւ արհամարհանօք արհամարհիցեն զօրէնս։՝՝
Եւ ասէ ցիս. Մեծ է քեզ այդ, կոչել զքեզ ծառայ իմ՝՝, հաստատել զազգսն Յակոբայ, եւ զցրուեալսն Իսրայելի դարձուցանել. ահաւասիկ եդի զքեզ յուխտ ազգի եւ՝՝ ի լոյս հեթանոսաց, լինել փրկութիւն մինչեւ ի ծագս երկրի։
Տէր, զօրութիւն իմ եւ օգնութիւն իմ եւ ապաւէն իմ յաւուր չարեաց. առ քեզ հեթանոսք եկեսցեն ի ծագաց երկրէ եւ ասասցեն. Որպէս սուտ գործէին հարքն մեր կուռս,՝՝ եւ ոչ գոյր օգուտ ի նոցանէ։
այլ նախ որոց ի Դամասկոս եւ յԵրուսաղէմ էին, եւ ընդ ամենայն գաւառսն Հրէաստանի եւ ի հեթանոսս, պատմեցի զղջանալ եւ դառնալ յԱստուած կենդանի, արժանի ապաշխարութեան գործս գործել։
Ժամ եդեալ նմա օր մի, եկին ի վանսն առ նա բազումք, որոց պատմէր վկայութեամբ զարքայութիւն Աստուծոյ. եւ հաւանեցուցանէր զնոսա վասն Յիսուսի յօրինացն Մովսիսի եւ ի մարգարէից յայգուէ մինչեւ ցերեկոյ։
եթէ կայցէք ի հաւատսն արմատացեալք եւ հաստատեալք, եւ անշարժք ի յուսոյ աւետարանին զոր լուարուք, քարոզելոյ ընդ ամենայն արարածս ի ներքոյ երկնից, որոյ եղէ ես Պաւղոս պաշտօնեայ։
Զի ի ձէնջ հնչեաց բանն Աստուծոյ, ոչ միայն ի Մակեդոնիա եւ յԱքայիա, այլ յամենայն տեղիս հաւատքն ձեր որ առ Աստուած են՝ սփռեցան, զի այսուհետեւ ոչինչ է պիտոյ մեզ եւ խօսել ինչ։