Բայց եկեղեցին ընդ ամենայն Հրէաստան եւ ի Սամարիա եւ ի Գալիլեա ունէր խաղաղութիւն, շինեալ եւ երթեալ զհետ երկիւղի Տեառն եւ մխիթարութեամբ Հոգւոյն Սրբոյ բազմանայր։
Որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ զինչ Հոգին ասէ առ եկեղեցիս. Որ յաղթէ՝ տաց նմա ուտել ի մանանայէն թաքուցելոյ, եւ տաց նմա զգիրն սրբութեան՝՝, եւ գրեալ անուն նոր ի գիրն, զոր ոչ ոք գիտէ՝ բայց միայն որ առնուն։