Եւ էր անդ մարգարէ Տեառն, Ովդեդ անուն նորա. ել նա ընդ առաջ զօրուն եկելոյ ի Սամարիա, եւ ասէ ցնոսա. Ահա բարկութիւն Տեառն Աստուծոյ հարցն ձերոց եղեւ ի վերայ Յուդայ, եւ մատնեաց զնոսա ի ձեռս ձեր, եւ կոտորեցէք զնոսա բարկութեամբ, եւ մինչեւ յերկինս ժամանեաց։
եւ ասեմ. Աստուած իմ եւ Տէր, ամաչեմք եւ զարհուրիմք ի քէն. բարձրացո, Տէր Աստուած իմ,՝՝ զերեսս իմ առ քեզ. վասն զի անօրէնութիւնք մեր բազմացան ի վերայ գլխոց մերոց, եւ մեղք մեր մեծացան եւ բարձրացան մինչեւ յերկինս։