Եւ արդ մխիթարեցից զքեզ, Սիոն, եւ մխիթարեցից զամենայն զաւերակս նորա. եւ արարից զամենայն աւերակս նորա իբրեւ զդրախտ, եւ զկողմն արեւմտից՝՝ իբրեւ զդրախտ Տեառն. ուրախութիւն եւ ցնծութիւն գտցեն ի նմա, խոստովանութիւն եւ ձայն օրհնութեան։
Եւ յորժամ առ զգիրն, չորք կենդանիքն եւ քսան եւ չորք երիցունքն անկանէին առաջի Գառինն. եւ ունէին իւրաքանչիւր քնար եւ բուրվառ ոսկի լի խնկով, որ է աղօթք սրբոցն։
Եւ կացուցին զՂեւտացիսն ի տանն Տեառն՝ ծնծղայիւք եւ տաւղօք եւ քնարօք, ըստ պատուիրանին Դաւթայ արքայի, եւ Գադայ տեսանողի թագաւորին եւ Նաթանայ մարգարէի. վասն զի պատուիրանաւ Տեառն էր հրամանն ի ձեռն մարգարէիցն։