5 ամենայն կուռք հեթանոսաց դեւք՝՝ են, այլ Տէր զերկինս արար։
Ընդունի զհեզս Տէր, եւ խոնարհ առնէ զամբարտաւանս մինչեւ յերկիր։
Այս աղքատ կարդաց առ Տէր, եւ Տէր լուաւ սմա, յամենայն նեղութենէ սորա փրկեաց զսա։
Տէր արար զշէնս եւ զանշէնս եւ զեզերս բնակեալս ի ներքոյ երկնից։՝՝
ի դնել ծովու զհաստատութիւն իւր, զի ջուրք մի՛ անցցեն ըստ ափն նորա, ի ժամանակի յորում հաստատուն դնէր զհիմունս երկրի,
Եթէ յինէն ո՞չ երկնչիցիք, ասէ Տէր, կամ յերեսաց իմոց ո՞չ սարսիցէք. որ կարգեցի զաւազ սահման ծովու, հրաման յաւիտենական՝ եւ ոչ անցցէ զնովաւ. խռովեսցի՝ եւ ոչ կարասցէ ելանել, գոչեսցեն ալիք նորա՝ եւ ոչ անցցեն զնովաւ։
Ասէ ցնոսա. Ծառայ Տեառն՝՝ եմ ես, եւ զՏէր Աստուած երկնից պաշտեմ որ արար զծով եւ զցամաք։