5 Նորա է ծով եւ նա արար զնա, եւ զցամաք ձեռք նորա ստեղծին։
Արհամարհեալ է առաջի նորա չարագործն, զերկիւղածս Տեառն փառաւոր առնէ, երդնու ընկերի իւրում՝՝ եւ ոչ ստէ։
Տէր Աստուած իմ, ի քեզ յուսացայ, եւ փրկեա զիս յամենայն հալածչաց իմոց եւ ապրեցո զիս.
այլ Աստուած դատաւոր է, զայս խոնարհ առնէ, եւ զսոյն բարձրացուցանէ։
Արարեր զմեզ նախատինս դրացեաց մերոց, այպն կատականաց թշնամեաց մերոց։
Դուք զի՞ զրկէք զժողովուրդ իմ, եւ զերեսս տնանկաց լի առնէք ամօթով, ասէ Տէր՝ Տէր զօրութեանց։
Այսպէս՝՝ ասէ Տէր. զի վարեցաւ ժողովուրդն իմ ձրի, զարմացեալ էին եւ լային։ Այսպէս ասէ Տէր. Վասն ձեր անուն իմ հանապազ հայհոյի ի մէջ հեթանոսաց՝՝։
Ահաւադիկ ոչ իսկ են քո աչք, եւ սիրտ քո ոչ է ի բարութիւն, այլ՝՝ յագահութիւն եւ ի հեղուլ զարիւն անպարտ, եւ յանիրաւութիւն եւ յառնել սպանումն։
Զի ուրախ լինէիք եւ պարծէիք յափշտակել զժառանգութիւն իմ՝՝, զի խայտայիք իբրեւ զուարակս ի վերայ դալարոյ, եւ ոգորէիք իբրեւ զցուլս՝՝,
Եկեր զիս, եհաս ի վերայ իմ, բաժանեաց՝՝ զիս Նաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց. կացոյց զիս իբրեւ զաման մի ունայն, եկուլ զիս իբրեւ զվիշապ, ելից զկուշտ իւր ի փափկութենէ իմմէ։
պատժել՝՝ զմարդ ի դատաստանի Տէր ոչ տեսանէ։
Զհայր եւ զմայր անարգէին ի քեզ, եւ ընդ եկին եւ ընդ պանդխտին անիրաւութեամբ գնային ի քեզ, զորբն եւ զայրին բռնադատէին ի քեզ.
Եւ տաց երկուց վկայից իմոց եւ մարգարէասցին աւուրս հազար երկերիւր եւ վաթսուն՝ զգեցեալ քուրձ։
Եւ տեսի զկինն արբեցեալ յարենէ սրբոց եւ յարենէ ամենայն վկայիցն՝՝. եւ զարմացայ տեսեալ զնա՝ զարմացումն մեծ։