Տէր Աստուած մեր, ո՞չ առնես դատաստանս ի նոսա. վասն զի ոչ գոյ զօրութիւն մեր ընդդէմ կալ բազում ամբոխին այնորիկ, եւ ոչ գիտեմք զինչ արասցուք նոցա. այլ առ քեզ են աչք մեր։
Եւ եղիցի յորժամ կատարեսցէ Տէր առնել զամենայն ինչ ի լերին Սիոնի եւ յԵրուսաղէմ, ածցէ եւ ի վերայ մեծամտին բարկութիւն, ի վերայ իշխանին Ասորեստանեայց եւ ի վերայ հպարտացեալ փառաց աչաց նորա։
Եւ սրտմտութիւն քո զոր սրտմտեցեր, եւ դառնութիւն քո ել առաջի՝՝ իմ. եւ արկից վարապան ի ցռուկ քո, եւ դանդանաւանդ ի կզակս քո. եւ դարձուցից զքեզ ընդ նոյն ճանապարհ ընդ որ եկիր։