3 Մինչեւ յե՞րբ մեղաւորք, Տէր, մինչեւ յե՞րբ մեղաւորք պարծեսցին։
Ոչ են բանք եւ ոչ են խօսք, որոց ոչ լսին ձայնք նոցա։
Տէր բարձրեալ եւ ահարկու, Թագաւոր մեծ ի վերայ ամենայն երկրի։
Հնազանդ արար զժողովուրդս ընդ մեզ, եւ զհեթանոսս ի ներքոյ ոտից մերոց։
Լոյս ծագեաց արդարոց, ուղղոց սրտիւք եղեւ ուրախութիւն։
Զի ուրախութեամբ ելջիք, եւ ցնծութեամբ ուսանիջիք՝՝. զի լերինք եւ բլուրք կայտռեսցեն ընդունել զձեզ՝՝ ուրախութեամբ, եւ ամենայն ծառք անտառի ծափս հարցեն ոստովք իւրեանց՝՝։
եւ ասէ. Ի նեղութեան իմում աղաղակեցի առ Տէր Աստուած իմ՝՝, եւ լուաւ ինձ. յորովայնէ դժոխոց աղաղակի իմում՝՝ լուր, Տէր,՝՝ ձայնի իմում։
Եւ եհեղ օձն ի բերանոյ իւրմէ զհետ կնոջն ջուր զի ընկղմեսցէ զնա։
Եւ ասաց ցիս. Եւ ջուրքն զոր տեսեր, ուր նստէր պոռնիկն, ժողովուրդք են եւ բազմութիւնք եւ ազգք եւ լեզուք։