5 Ուրախ արարեր զիս Տէր, յարարածս քո, եւ ի գործս ձեռաց քոց ցնծացայց։
զի Տէր հնչեցոյց ի բանակն Ասորւոց շաչիւն կառաց եւ բարբառ զօրու մեծի. եւ ասեն այր ցեղբայր իւր. Արդ ի վարձու կալաւ ի վերայ մեր արքայն Իսրայելի զթագաւորս Քետացւոց, եւ զթագաւորս Եգիպտացւոց։
Զի նետք Տեառն ի մարմնի իմում են, եւ սրտմտութիւն նորա ծծէ զարիւն իմ. յորժամ սկսանիմ խօսել՝ կտտեն զիս՝՝։
Յարուցանէ զաղքատս յերկրէ, եւ բարձր առնէ զտառապեալս յաղբեւաց։
Ծափս հարէք, ամենայն հեթանոսք, աղաղակեցէք առ Աստուած ի ձայն ցնծութեան։
Փախուցեալ է ամպարիշտն առանց ուրուք հալածելոյ, իսկ արդարն՝ իբրեւ զառեւծ յանձն ապաստան է։
ամենեքեան սուսերաւորք հմուտք պատերազմի, այր իւրաքանչիւր սուր յազդեր յարհաւրաց գիշերոյ։
Սիրտ իմ դարձաւ ի մոլորութիւն, եւ անօրէնութիւն դեռ ընկղմէր զիս. անձն իմ եկաց ի դողութեան. գիտեա զդիտաւորութիւն քո։
Եւ եթէ անցանիցես ընդ ջուրս՝ ընդ քեզ եմ, եւ գետք զքեզ մի՛ ողողեսցեն. եւ եթէ անցանիցես ընդ հուր՝ մի՛ այրեսցիս, եւ բոց նորա զքեզ մի՛ կիզցէ։
Եւ ասէ ցնոսա. Ընդէ՞ր վատասիրտք էք, սակաւահաւատք։ Յայնժամ յարուցեալ սաստեաց հողմոցն եւ ծովուն, եւ եղեւ խաղաղութիւն մեծ։
Ասէ ցնա Աստուած. Անմիտ, յայսմ գիշերի զոգիդ ի քէն ի բաց պահանջիցեն, իսկ զոր պատրաստեցերն ո՞ւմ լինիցի։
Բայց զայն գիտասջիք, եթէ գիտէր տանուտէրն յորում ժամու գող գայ, չտայր թոյլ ական հատանել ի տան իւրում։
Որպէս զի համարձակ լիցուք ասել. Տէր է իմ օգնական եւ ես ոչ երկեայց, զի՞ արասցէ ինձ մարդ։