12 Ի բազուկս իւրեանց ընկալցին զքեզ, զի մի՛ երբեք հարցես զքարի զոտն քո։
եւ ասէ ցմարդ. Ահա աստուածպաշտութիւն է իմաստութիւն, եւ մեկնել ի չարեաց է հանճար։
Արկ ի բերան իմ օրհնութիւն նոր, զօրհնութիւն Տեառն Աստուծոյ մերոյ։
Տեսցեն բազումք եւ երկիցեն եւ յուսասցին ի Տէր. երանեալ է այր որոյ անուն Տեառն յոյս է նորա՝՝. ոչ հայեցաւ նա ի նանրութիւն, եւ ոչ ի մոլութիւն սուտ։
Դադարք իմաստութեան՝ ցանկալի են քան զոսկի, դադարք հանճարոյ՝ ցանկալի են քան զարծաթ։
Բանից իմաստնոց մատո զունկն քո, եւ լուր բանից իմոց եւ հաստատեա զսիրտս քո՝ զի գիտասցես զնոսա, թէ բարի են.
Տուր ի խրատ զսիրտ քո, եւ զլսելիս քո պատրաստեա բանից իմաստութեան։
Զճշմարտութիւն ստացիր, եւ մի՛ թողուր զիմաստութիւն եւ զխրատ եւ զհանճար։
Ստացիր զիմաստութիւն, ստացիր զհանճար. եւ մի՛ մոռանար, եւ մի՛ արհամարհեր զպատգամս բերանոյ իմոյ,՝՝ եւ մի՛ խոտորիր ի բանից շրթանց իմոց։
Սկիզբն զգօնութեան՝ ստացիր զիմաստութիւն, եւ յամենայն ճանապարհս քո ստացիր զհանճար։
Բարի է անուն բարի քան զեւղ բարի, եւ օր մահուան իւրոյ՝ քան զօր ծննդեան իւրոյ։
Զամենայն ինչ որ ինչ գտցէ ձեռն քո գործել, որչափ ի կարի քում իցէ՝ գործեսջիր. զի ոչ գործ եւ խորհուրդ եւ գիտութիւն եւ իմաստութիւն եղիցին ի դժոխս յոր դու երթալոցն ես։
Եւ ինձ պարտ է գործել զգործս այնորիկ որ առաքեացն զիս, մինչ աւուր կայ. գայ գիշեր, յորժամ ոչ ոք կարէ գործել։
եւ ոչ խորհեցան ի միտ առնուլ զայս. արդ ընկալցին առ յապա ժամանակս՝՝։