ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 89:9 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)

⁹ Ամենայն աւուրք մեր նուաղեցան, եւ ի բարկութենէ քումմէ խռովեցաք. ժամանակ ամաց մերոց անդադար որպէս սարդի.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

ԳԻՐՔ ՍԱՂՄՈՍԱՑ 89:9
14 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Զի՞ է քեզ, ծով, զո՞ տեսեր եւ՝՝ փախեար, կամ դու Յորդանան՝ զի դարձար անդրէն.

Զի՞նչ օգուտ է քեզ յարենէ իմմէ, թէ իջանեմ ես յապականութիւն. մի թէ հող խոստովա՞ն առնիցի առ քեզ, կամ պատմեսցէ՞ զճշմարտութիւնս քո։

Որ տիրէն զօրութեամբ իւրով յաւիտենից, աչք նորա ի հեթանոսս հային. ոյք դառնացուցին զնա՝ մի՛ բարձրասցին յանձինս իւրեանց։

Եւ եղիցի արդարութիւն ածեալ ընդ մէջ իւր, եւ ճշմարտութեամբ պատեալ զկողս իւր։

առնես զողորմութիւն ի հազար դար, եւ հատուցանես զմեղս հարց ի ծոց որդւոց իւրեանց յետ նոցա. Աստուած մեծ եւ հզօր, Տէր զօրութեանց անուն նորա.

Սաստէ ծովու, եւ ցամաքեցուցանէ զնա, եւ զամենայն գետս աւերէ. նուազեաց Բասանացին եւ Կարմեղոս, եւ ամենայն ծաղիկք Լիբանանու պակասեցին։

Եւ իբրեւ ելին ի նաւն, հանդարտեաց հողմն։

Եւ զարթուցեալ սաստեաց հողմոյն եւ ծովուն, ասէ. Դադարեա, կարկեաց։ Եւ դադարեաց հողմն եւ եղեւ խաղաղութիւն մեծ։

ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ပံ့ပိုးပေးထားသော လင့်ခ်များ

ကြော်ငြာတွေ