9 Տէր Աստուած զօրութեանց, ո՞ նման է քեզ. հզօր ես դու, Տէր, եւ ճշմարտութիւն քո շուրջ է զքեւ։
Իսկ եթէ դու սուրբ եդիր զսիրտ քո, տարածեա առ նա զձեռս քո։
Հասցեն խնդրուածք իմ առ Տէր, եւ յանդիման նորա կաթեցուսցէ ակն իմ։
Շլացան ի բարկութենէ աչք իմ, զի պաշարեալ եմ մեծապէս յամենեցունց։՝՝
մարդոյ հանգիստ է յորմէ ճանապարհն թաքեաւ ի նմանէ՝՝, զի փակեաց զնովաւ Աստուած։
Ոչ ի սպառ բարկանայ Տէր, եւ ոչ յաւիտեան պահէ ոխս։
Փայլատակեա զփայլատակունս քո եւ խռովեա զնոսա, առաքեա զնետս քո եւ ցրուեա զնոսա։
Լուռ եղէ եւ ոչ բացի զբերան իմ, զի դու արարեր։
Կշտամբութեամբ վասն մեղաց խրատեցեր զմարդ, մաշեցեր որպէս սարդիոստայն զանձն՝՝ նորա. սակայն ընդունայն է ամենայն մարդ։ Հանգիստ։
Առաքեա, Տէր, զլոյս քո եւ զճշմարտութիւն քո, զի առաջնորդեսցեն ինձ, եւ հանցեն զիս ի լեառն սուրբ եւ ի յարկս քո։
Վաստակեցի ես ի հեծութեան իմում, լուացի զամենայն գիշեր զմահիճս իմ, եւ արտասուօք իմովք զանկողինս իմ թացի։
Օրհնեցից զանուն Աստուծոյ իմոյ օրհնութեամբ, եւ բարձր արարից զնա գովութեամբ։
Փառաւորեալն խօսեցաւ վասն քո, ահաւադիկ քաղաքդ Աստուծոյ։
Իմաստութիւն Եմանայ Եզրայելացւոյ՝՝։
Կուտեաց ի վերայ իմ՝՝, եւ ոչ եւս կարեմ խլրտել. ծանրացոյց ի վերայ իմ քան զպղինձ։
Եւ եղեւ բան Տեառն առ իս եւ ասէ.
Եւ արտասուեաց Յիսուս։