2 Զողորմութիւնս քո, Տէր, յաւիտեան օրհնեցից, ազգէ յազգ պատմեցից զճշմարտութիւնս քո բերանով իմով։
եւ արասցես եւ քաւեսցես զոր ինչ ոք մեղիցէ ընկերի իւրում. եւ եթէ առցէ ի վերայ նորա անէծս անիծանել զնա, եւ խոստովան լիցի՝՝ առաջի սեղանոյ քո ի տանս յայսմիկ,
Դարձոյց զանձն իմ առ իս, առաջնորդեաց ինձ ի ճանապարհս արդարութեան վասն անուան իւրոյ։
Երանի՛ առն՝ որում ոչ համարեսցի Տէր զմեղս նորա, եւ ոչ գոյ նենգութիւն ի բերան նորա։
Ծածկեաց զլերինս հովանի նորա, եւ բարունակ նորա զմայրս Աստուծոյ։
Փառաւորեալն խօսեցաւ վասն քո, ահաւադիկ քաղաքդ Աստուծոյ։
Զի թէպէտ եւ ասացի թէ՝ Կարդացից եւ աղաղակեցից, փակեալ եւ արգելեալ է առաջի իւր զաղօթս իմ։