16 Երանի՛ ժողովրդեան որ գիտեն զօրհնութիւնս քո, Տէր, ի լոյս երեսաց քոց գնասցեն.
Ցաւօք վարակեալ եմ, դարձեալ են յիս ցաւք. գնաց յինէն յոյս իբրեւ զհողմ, եւ իբրեւ զմէգ փրկութիւն իմ։՝՝
Ոչ ըստ մեղս մեր արար մեզ, եւ ոչ ըստ անօրէնութեան մերում հատոյց մեզ։
Հրեշտակաց իւրոց պատուիրեալ է վասն քո, պահել զքեզ յամենայն ճանապարհս քո։
Անկցին ի կողմանէ քումմէ հազարք, եւ բեւրք ընդ աջմէ քումմէ, եւ առ քեզ ինչ ոչ մերձեսցին։
Առ խոնարհութեան նորա դատաստան նորա՝՝ բարձաւ, եւ զազգատոհմն նորա ո՞ պատմեսցէ, զի բառնան յերկրէ կեանք նորա՝՝. յանօրէնութեանց ժողովրդեան իմոյ ի մահ վարեցաւ։
Որ յիւր Որդին ոչ խնայեաց, այլ վասն մեր ամենեցուն մատնեաց զնա, զիա՞րդ ոչ նովաւ հանդերձ զամենայն շնորհիցէ մեզ։
Քրիստոս գնեաց զմեզ յանիծից օրինացն, եղեալ վասն մեր անէծք, (զի գրեալ է թէ՝ Անիծեալ ամենայն որ կախեալ կայցէ զփայտէ,)
Զի եկն օր մեծ բարկութեան նորա, եւ ո՞վ կարէ կալ առաջի նորա՝՝։