Եւ արդ այսպէս ասէ Տէր որ ստեղծ զիս յորովայնէ ծառայ իւր, ժողովել զՅակոբ եւ զԻսրայէլ առ ինքն. եւ ժողովեցայց եւ՝՝ փառաւորեցայց առաջի Տեառն, եւ Աստուած իմ է ինձ զօրութիւն։
Եւ արդ դարձ յերկնից՝ եւ տես ի տաճարէ սրբոյ քումմէ եւ ի փառաց քոց. ո՞ւր է նախանձ քո եւ զօրութիւն. ո՞ւր է՝՝ բազում ողորմութիւն գթութեան քո, որով ներէիրն մեզ՝՝։
Եւ սկսաւ խօսել ընդ նոսա առակօք եւ ասել՝՝. Այր մի տնկեաց այգի եւ ած շուրջ զնովաւ ցանգ, եւ գուբ հնձան փորեաց եւ շինեաց աշտարակ, եւ ետ զնա ցմշակս եւ գնաց ի տարաշխարհ։
Արդ հայեաց ի սրբոյ բնակութենէ քումմէ յերկնից, եւ օրհնեա զժողովուրդ քո զԻսրայէլ, եւ զերկիրն զոր ետուր նոցա. որպէս երդուար հարցն մերոց, տալ մեզ զերկիր որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր։