Վասն այնորիկ եհար զնոսա առեւծ յանտառէ, եւ գայլ մինչեւ ի տունս նոցա՝՝ սատակեաց զնոսա. զարթեաւ ինձ ի վերայ քաղաքաց նոցա, եւ ամենեքեան որ ելանիցեն ի նոցանէ՝ անկցին գէշ. զի յաճախեցին զամպարշտութիւնս իւրեանց, զօրացան յապստամբութեան իւրեանց։
Եւ խրամատեցաւ քաղաքն, եւ ամենայն արք պատերազմօղք փախեան, եւ ելին ի քաղաքէ անտի ի գիշերի ընդ ճանապարհ դրանն ընդ պարիսպ եւ ընդ պատուհան՝՝, ընդ կողմն պարտիզին արքունի, եւ Քաղդէացիքն շուրջ զքաղաքաւն էին. եւ գնացին ընդ ճանապարհ Արաբացւոց։
Եւ բեկաւ ի բարկութեան եւ յերկիր կործանեցաւ, եւ հողմ խորշակի ցամաքեցոյց զշառաւիղս նորա. խնդրեցաւ ի նմանէ վրէժ, եւ ցամաքեցաւ գաւազան՝՝ զօրութեան նորա, եւ հուր մաշեաց զնա։