Մտին չարիքն ամենայն՝՝ առաջի քո, եւ ճռաքաղ արա դու զնոսա, զոր օրինակ արարեր ճռաքաղ զիս ի վերայ ամենայն մեղաց իմոց. զի բազում եղեն հեծութիւնք իմ, եւ սիրտ իմ լի եղեւ տրտմութեամբ։
Եւ սրբեցից զանուն իմ մեծ որ պղծեցաւ ի մէջ ազգացդ՝ զորս դուք պղծեցէք ի մէջ դոցա. եւ ծանիցեն ազգքդ եթէ ես եմ Տէր, ասէ Ադոնայի Տէր, ի սրբելն իմում ի ձեզ յանդիման դոցա։
Ընդ աստիճանս եւ ընդ սեղանն լացցեն քահանայք եւ պաշտօնեայք Տեառն, եւ ասասցեն. Խնայեա. Տէր, ի ժողովուրդս քո, եւ մի՛ տար զժառանգութիւն քո ի նախատինս՝ տիրել ի վերայ նորա ազգաց. զի մի՛ ասասցեն ի հեթանոսս թէ՝ Ո՞ւր է Աստուած նոցա։
Ուրախ լերուք, ազգք, ընդ ժողովրդեան նորա, եւ զօրացուսցեն զնա ամենայն հրեշտակք Աստուծոյ, զի խնդրի վրէժ արեան որդւոց նորա. եւ խնդրեսցէ վրէժ եւ հատուսցէ դատաստանս թշնամեաց՝՝, եւ ատելեացն հատուսցէ եւ սրբեսցէ Տէր զերկիր ժողովրդեան իւրոյ։