Եւ եղեւ իբրեւ մեղան որդիքն Իսրայելի Տեառն Աստուծոյ իւրեանց որ եհան զնոսա յերկրէն Եգիպտացւոց՝ ի ձեռաց փարաւոնի արքային Եգիպտացւոց, եւ երկեան յաստուածոց օտարաց,
եւ արարեր նոցա նշան յԵգիպտոս եւ՝՝ ի փարաւոն եւ յամենայն ծառայս նորա, եւ յամենայն ժողովուրդ երկրի նորա. քանզի գիտացեր եթէ հպարտացան ի վերայ ժողովրդեան քո, եւ արարեր քեզ անուն մեծ մինչեւ ցայս օր.
Եւ յիմարեսցին՝՝ իշխանքն Տայանու, իմաստունք խորհրդականք թագաւորին, եւ յիմարեսցին խորհուրդք նոցա. զիա՞րդ ասիցէք ցարքայն՝՝ թէ՝ Որդիք իմաստնոց եմք մեք, եւ որդիք թագաւորաց որ ի սկզբանէն էին։
եթէ յօժարեա՞լ իցէ Աստուծոյ մտանել առնուլ իւր ազգ ի միջոյ ազգի, փորձութեամբ եւ նշանօք եւ արուեստիւք եւ պատերազմաւ, հզօր ձեռամբ եւ բարձր բազկաւ եւ մեծամեծ տեսլեամբք, ըստ ամենայնի զոր արար Տէր Աստուած մեր յԵգիպտոս յանդիման քո իսկ տեսանելով։