9 Որդիք Եփրեմի լիաձիգք եւ պնդաձիգք, յաւուր պատերազմի կապարճս դարձուցին։
Լուացայց սրբութեամբ զձեռս իմ, եւ շուրջ եղէց զսեղանով քով, Տէր։
Այլ դու, Տէր, ողորմեա ինձ, կանգնեա զիս, եւ հատուցից նոցա։
Ի կատարած. Սաղմոս՝՝ Դաւթի.
Մի՛ ասիցես. Յակոբ, եւ զի՞նչ՝՝ խօսեցար, Իսրայէլ, թէ՝ Ծածկեցան ճանապարհք իմ յԱստուծոյ, եւ Աստուած իմ եբարձ զիրաւունս իմ,
Եւ արդ դարձ յերկնից՝ եւ տես ի տաճարէ սրբոյ քումմէ եւ ի փառաց քոց. ո՞ւր է նախանձ քո եւ զօրութիւն. ո՞ւր է՝՝ բազում ողորմութիւն գթութեան քո, որով ներէիրն մեզ՝՝։
Ոչ իբրեւ զմարդ է Աստուած ի զարթնուլ, եւ ոչ իբրեւ զորդի մարդոյ ի սպառնալ. դու ասացեր թէ ոչ՝՝ արասցէ, խօսեսցի եւ ոչ՝՝ կացուսցէ։
Քանզի արգել Աստուած զամենեսին յանհաւանութիւն, զի ամենեցուն ողորմեսցի։
Որ ունիցի զկեանս ինչ զաշխարհիս, եւ տեսանիցէ զեղբայր իւր կարօտեալ իւիք, եւ փակիցէ զգութս իւր առ ի նմանէ, զիա՞րդ սէրն Աստուծոյ ի նմա իցէ բնակեալ։