6 զի ծանիցեն յազգ յայլ, որդիք որ ծնանին, յարիցեն եւ պատմեսցեն զայս որդւոց իւրեանց.
եւ ասացից. Տէր, մի՛ ուսուցաներ զիս ամպարշտել. եւ ընդէ՞ր այսպէս դատեցար զիս.
Եւ ոչ ասաց թէ՝ Ո՞ւր է Աստուած որ արար զայս,
Մարդ նանրութեան նմանեաց, եւ աւուրք նորա որպէս հովանի անցին։
Տէր, խոնարհեցո զերկինս եւ էջ, մերձեա ի լերինս՝ եւ ծխեսցին։
Ծաներուք զի սքանչելիս արար Տէր սրբոյ իւրում. եւ Տէր լուիցէ ինձ ի կարդալ իմում առ նա։
Խօսեցայ ի սրտի իմում թէ՝ Առաւել ես մեծացայ եւ յաւելայ յիմաստութեան քան զամենեսեան որ էին յառաջ քան զիս յԵրուսաղէմ. եւ սիրտ իմ ետես բազում իմաստութիւն եւ գիտութիւն։
Քննեցան ճանապարհք մեր, եւ կշտամբեցան.՝՝ դարձցուք մեք ի Տէր։
Արի եւ գնա ի Նինուէ քաղաք մեծ, եւ քարոզեսջիր անդ, զի ել աղաղակ չարութեան նորա առ իս։
Եւ ի մէջ գիշերոյն Պաւղոս եւ Շիղայ կային յաղօթս եւ օրհնէին զԱստուած. ունկն դնէին նոցա կալանաւորքն։
Յուշ լիցին քեզ աւուրքն յաւիտենից, իմացարուք զամսն ազգաց յազգս. հարց ցհարսն քո եւ պատմեսցեն քեզ. եւ ցծերս քո, եւ ասասցեն քեզ։