Դուք խորհեցարուք զինէն ի չարութիւն, եւ Աստուած խորհեցաւ վասն իմ՝՝ ի բարութիւն. որպէս եղեւ իսկ յաւուր յայսմիկ, զի կերակրեցի՝՝ ժողովուրդ բազում։ Եւ ասէ ցնոսա.
Եւ հեթանոսք բարկացան, եւ եկն բարկութիւն քո, եւ ժամանակ մեռելոց զի դատեսցին. եւ տաս վարձս ծառայից քոց մարգարէից եւ սրբոց, երկիւղածաց անուան քո, փոքունց եւ մեծամեծաց, եւ ապականես զապականիչս երկրի։