Եւ ասեն ցիս. Զերծեալքն ի գերութենէն են անդէն յաշխարհին իւրեանց ի մեծ նեղութեան եւ ի նախատինս. եւ պարիսպքն Երուսաղեմի կան նոյնպէս քակեալ եւ աւերեալ, եւ դրունք նորա հրկիզեալ հրով։
Եւ ելի ես ընդ դուռն հեղեղատին, եւ առ բերանով երկրի թզենւոյն՝ եւ մինչեւ ի դուռն Աղբերցն. եւ ճնշէի ի նեղութենէ անցին առ պարսպաւն Երուսաղեմի, զոր էին նոցա սրբեալ, եւ դրունք նորա ապականեալ էին ի հրոյ՝՝։
Եւ ասեմ ցթագաւորն. Արքայ, դու յաւիտեան կեաց. ընդէ՞ր ոչ տրտում եւ տխուր լինիցին երեսք իմ. վասն զի քաղաքն եւ տուն հօր իմոյ՝՝ անապատ է, եւ դրունքն ապականեալ ի հրոյ։
Եւ իբրեւ հանին զնոսա առ Յեսու, եւ կոչեաց Յեսու զամենայն Իսրայէլ եւ զյառաջամարտիկս երթալ ընդ նմա, եւ ասէ ցնոսա. Մատիք յառաջ եւ դիք զոտս ձեր ի վերայ պարանոցաց նոցա. եւ մատուցեալ եդին զոտս իւրեանց ի վերայ պարանոցաց նոցա։