10 Ես ցնծացայց յաւիտեան, սաղմոս ասացից Աստուծոյ Յակոբայ։
Ածցին ցնծութեամբ եւ ուրախութեամբ եւ տարցին ի տաճար թագաւորի։
Անձն իմ յոյժ խռովեցաւ, եւ դու, Տէր, մինչեւ յե՞րբ։
Ձգեաց զորթ իւր մինչեւ ի ծով, մինչեւ ի Գետ են շառաւեղք նորա։
Զո՞ նախատեցեր եւ գրգռեցեր, եւ առ ո՞ բարձրացուցեր զբարբառ քո, եւ ոչ ամբարձեր զաչս քո ի բարձունս ի Սուրբն Իսրայելի։
Որք ասէին ի ձայն մեծ. Մինչեւ յե՞րբ, Տէր սուրբ եւ ճշմարիտ, ոչ դատիս եւ խնդրես զվրէժ արեան մերոյ ի բնակչաց երկրի։