Արդ մի՛ խաբեսցէ զձեզ Եզեկիաս, եւ մի՛ յուսացուսցէ զձեզ յայդ. մի՛ հաւատայք դմա. վասն զի ոչ կարացին աստուածք ամենայն ազգաց եւ թագաւորութեանց ապրեցուցանել զժողովուրդս իւրեանց ի ձեռաց իմոց եւ ի ձեռաց հարցն իմոց. եւ Աստուածդ ձեր ոչ փրկէ զձեզ ի ձեռաց իմոց։
Եւ լեզու հուր՝ զարդ անիրաւութեան. լեզու հաստատեալ է յանդամս մեր, որ զամենայն մարմինն ապականէ, եւ վառէ հրով զանիւ ծննդեան, եւ բորբոքեալ տոչորի ի գեհենի։