11 Երկիր պագցեն նմա ամենայն թագաւորք երկրի, եւ ամենայն ազգք ծառայեսցեն նմա։
Տէր Աստուած իմ, ի քեզ յուսացայ, եւ փրկեա զիս յամենայն հալածչաց իմոց եւ ապրեցո զիս.
Եւ զինն ժամաւն գոչեաց Յիսուս ի ձայն մեծ եւ ասէ. Էլի, Էլի, լամա սաբաքթանի. այսինքն է. Աստուած իմ, Աստուած իմ, ընդէ՞ր թողեր զիս։
Տէր, զի՜ բազում եղեն նեղիչք իմ. բազումք յարեան ի վերայ իմ։
Եւ կէսքն ասէին. Թող, տեսցուք եթէ գա՞յ Եղիա փրկել զդա։
Եւ ազդ եղեւ Սաւուղայ եթէ եկն Դաւիթ ի Կեիլա. եւ ասէ Սաւուղ. Վաճառեաց զնա Աստուած ի ձեռս իմ. զի փակեցաւ մտեալ ի քաղաք դրանց եւ դռնափակաց։