13 ապա թէ ոչ դառնայ առ նա, զսուր իւր սրեալ է եւ զաղեղն իւր լարեալ.
եթէ պարտ է առաջի Աստուծոյ հատուցանել նեղչացն ձերոց նեղութիւն.
Ելեր ի փրկութիւն ժողովրդեան քո փրկել զօծեալս քո. արկեր զգլխով անօրինաց մահ. զարթուցեր զկապանս մինչեւ ցպարանոցս ի սպառ։ Հանգիստ։
Ո պատրաստէ զլերինս զօրութեամբ իւրով, եւ զգեցեալ է զօրութիւն։
Գնացք գետոց ուրախ առնեն զքաղաքն Աստուծոյ, եւ սուրբ արար զյարկս իւր Բարձրեալն՝՝։
եւ յօտարէն՝՝ պահեա զծառայս քո. ապա թէ ոչ տիրեսցեն ինձ. յայնժամ ամբիծ եղէց, եւ սուրբ եղէց ի մեղաց մեծաց։
վասն զի զարիւն սրբոց եւ զարիւն մարգարէիցն հեղին ամպարիշտք. վասն այնորիկ արիւն ետ ըմպել նոցա ըստ արժանւոյն՝՝։
Որք ասէին ի ձայն մեծ. Մինչեւ յե՞րբ, Տէր սուրբ եւ ճշմարիտ, ոչ դատիս եւ խնդրես զվրէժ արեան մերոյ ի բնակչաց երկրի։
Բարձաւ արեգակն, եւ լուսին եկաց ի կարգի իւրում. գնասցեն նետք քո ի լոյս՝՝, ի փայլիւն փայլատականց զինուց քոց։
Զզօրութիւն ահի քո ասասցեն, եւ զմեծութիւնս քո պատմեսցեն։
Լուր աղօթից իմոց, զի առ քեզ ամենայն մարմին եկեսցէ։
Ապրեցո զիս, Տէր, զի նուազեաց սուրբ. նուաղեցան ճշմարտութիւնք յորդւոց ի մարդկանէ։
Զի նետք Տեառն ի մարմնի իմում են, եւ սրտմտութիւն նորա ծծէ զարիւն իմ. յորժամ սկսանիմ խօսել՝ կտտեն զիս՝՝։
Արբեցուցից զնետս իմ յարենէ, եւ սուր իմ կերիցէ միս յարենէ վիրաւորաց եւ գերութեան, ի գլխոց իշխանաց թշնամեաց։ Ուրախ լերուք, երկինք, հանդերձ նովաւ, եւ երկիր պագցեն նմա ամենայն որդիք Աստուծոյ։՝՝
Կուտեցից ի նոսա չարիս, եւ զնետս իմ սպառեցից ի նոսա։
զի սրեցից իբրեւ զփայլակն զսուսեր իմ, եւ կալցի զդատաստանաց ձեռն իմ, հատուցից վրէժս թշնամեաց իմոց, եւ ատելեաց իմոց հատուցից։
Մուտ ընդ գիրկս իւր իբրեւ զթշնամի. հաստատեաց զաջ իւր ի վերայ նորա, եւ սպան զամենայն ցանկալիս դստեր Սիոնի. հեղ ի վերայ նորա զսրտմտութիւն բարկութեան իւրոյ հրով՝՝։