Եւ ետ Սողոմոնի հարեւր եւ քսան տաղանդ ոսկւոյ եւ խունկս բազումս յոյժ եւ ականս պատուականս. եւ ոչ էին եկեալ այնպիսի խունկք բազումք եւ անուշունք՝՝, զորս ետ տիկինն Սաբայ արքայի Սողոմոնի։
Եւ եւս վասն հաճոյն լինելոյ իմ ի տան Աստուծոյ իմոյ եղեւ ինձ զոր նուիրեցիդ Տեառն, ոսկի եւ արծաթ. եւ ահաւադիկ՝՝ ետու զայդ ի տուն Աստուծոյ իմոյ ի բարձրութիւն. բաց յայնցանէ զոր պատրաստեցի ի տուն սրբութեանցն,
Եւ ննջեաց Եզեկիաս ընդ հարս իւր եւ թաղեցին զնա ի բարձաւանդակի գերեզմանաց որդւոցն Դաւթի. եւ փառս եւ պատիւ ետուն նմա ի մահուն նորա ամենայն Յուդայ եւ բնակիչք Երուսաղեմի. եւ թագաւորեաց Մանասէ որդի նորա փոխանակ նորա։
եւ թուղթ մի առ Ասափ, որ է պահապան դրախտին արքունի. զի տացէ ինձ փայտս ի կազմած դրանցն եւ պարսպաց քաղաքին, եւ տանն յոր ես մտից անդր։ Եւ ետ ինձ թագաւորն. վասն զի ձեռն Աստուծոյ իմոյ էր ընդ իս բարութեամբ։
Ի ժամանակի յայնմիկ մատչիցին պատարագք Տեառն զօրութեանց ի նեղեալ եւ ի խոնարհ ժողովրդենէ, եւ ի մեծէ ժողովրդենէ յայնմհետէ եւ յաւիտեանս ժամանակաց. ազգ յուսացեալ եւ կոխեալ՝ որ է ի կողմն գետոյ աշխարհի նորա,՝՝ ի տեղւոջ ուր անուն Տեառն զօրութեանց կոչեցաւ ի վերայ լերինն Սիոնի։