Եւ խօսեցաւ Աբեններ յականջս Բենիամինի. եւ գնաց Աբեններ խօսել յականջս Դաւթի ի Քեբրոն զամենայն ինչ որ հաճոյ թուեցաւ յաչս Իսրայելի, եւ յաչս ամենայն տանն Բենիամինի։
Լուարուք զայս, տունդ Յակոբայ, անուանեալքդ յանուն Իսրայելի, ծնեալքդ ի զաւակէ Յուդայ, որ երդնուք յանուն Տեառն Աստուծոյ Իսրայելի, որ՝՝ յիշատակէքդ ոչ ճշմարտութեամբ եւ ոչ արդարութեամբ։
Եւ վանեաց Տէր զԲենիամին առաջի որդւոցն Իսրայելի, եւ սատակեցին որդիքն Իսրայելի ի Բենիամինէ յաւուր յայնմիկ քսան եւ հինգ հազար եւ հարեւր այր, ամենեքին նոքա սուսերաձիգք։
Պատասխանի ետ Սաւուղ եւ ասէ. Ո՞չ ապաքէն առն միոյ Յեմինացւոյ եմ ես, փոքու գաւազանի ցեղին Իսրայելի, եւ կրտսերոյ ցեղի յամենայն իշխանութենէ Բենիամինի. եւ ընդէ՞ր խօսեցար ընդ իս ըստ բանիդ ըստ այդմիկ։