8 Ո խռովեցուցանէ զմեծութիւն ծովու, եւ զձայն ալեաց նորա ցածուցանէ. խռովեսցին հեթանոսք։՝՝
Կշտամբեսցէ զքեզ քո բերան՝ եւ ոչ ես, շրթունք քո հակառակ քեզ վկայեսցեն։
Պահեա զիս յորոգայթէ որ թաքուցաւ ինձ, ի գայթակղութենէ՝ ոյք գործեն զանօրէնութիւն։
Զզօրութիւն ահի քո ասասցեն, եւ զմեծութիւնս քո պատմեսցեն։
Ուրախ եղերուք եւ ցնծացէք, արդարք, ի Տէր. պարծեցարուք ամենեքեան ոյք ուղիղ էք սրտիւք։
Անդ երկիցեն զերկեւղ ուր ոչ իցէ երկեւղ. զի Աստուած ցրուեսցէ զոսկերս մարդահաճոյից. ամաչեսցեն եւ յամօթ լիցին, զի Աստուած անարգեաց զնոսա։
եթէ ոչ դու, Աստուած, որ մերժեցեր զմեզ, եւ ոչ ելեր, Աստուած, ընդ զօրս մեր։
Ուրախ եղէց եւ ցնծացայց ի քեզ, սաղմոս ասացից անուան քում, Բարձրեալ։
Վասն վնասու շրթանց անկանի յորոգայթ մեղաւորն, եւ արդարն զերծանի ի նմանէ։ Քաղցրահայեացն գթութիւն գտանէ. որ պատահէ ի դրունս՝ նեղէ զոգիս՝՝։
Բերան անզգամի բեկումն է նմա, եւ շրթունք նորա որոգայթ անձին իւրում։
կարգել զերկիր նոցա յապականութիւն եւ ի շչիւն յաւիտենից. ամենեքին որ անցանեն ընդ այն՝ զարմասցին, եւ շարժեսցեն զգլուխս իւրեանց։
Զի ո՞չ եթէ ի ծաղր ինչ էր քեզ Իսրայէլ եւ ի գողօ՞նս գտան, յորժամ մարտնչէիր ընդ նմա. նովաւ գերեսցիս։
Եւ եղիցի ամենայն որ տեսանիցէ զքեզ՝ իջանիցէ եւ ասիցէ. Եղո՜ւկ դու,՝՝ Նինուէ, ո՞վ իցէ որ հեծիցէ վասն քո. ուստի՞ խնդրեսցուք քեզ մխիթարութիւն։
Եւ ամենայն Իսրայէլ որ շուրջ զնոքօք էր՝ փախեան ի ձայնէ նոցա. զի համարէին թէ գուցէ կլանիցէ եւ զնոսա երկիրն։
Ասեն ցնա. Զչարսն չարաւ կորուսցէ, եւ զայգին տացէ այլոց մշակաց, որք տացեն նմա զպտուղս ի ժամու իւրեանց։
Եւ ասէ ցնա. Ի բերանոյ քումմէ դատեցայց զքեզ, ծառայ անհաւատ. գիտէիր թէ ես այր մի ստամբակ եմ, բառնամ զոր ոչ եդի, հնձեմ ուր ոչ սերմանեցի.
Ի հեռաստանէ կայցեն վասն երկիւղի տանջանաց դորա եւ ասասցեն. Վա՜յ քաղաքիդ մեծի Բաբելոնի, քաղաք հզօր, զի ի միում ժամու եկին հասին դատաստանք քո։
Եւ լուայ ձայն յերկնից զի ասէր. Ելէք ի միջոյ դորա, ժողովուրդ իմ, զի մի՛ հաղորդ լիցիք մեղաց դորա, եւ մի՛ զհարուածս դորա ընդունիցիք.