Եւ ծարաւեաց անդ ժողովուրդն ի ջրոյ. եւ տրտնջեաց ժողովուրդն զՄովսիսէ, եւ ասեն. Ընդէ՞ր հաներ զմեզ յԵգիպտոսէ, կոտորել զմեզ եւ զորդիս մեր եւ զխաշինս մեր ի ծարաւոյ։
Երդմնեցուցանեմ զձեզ, դստերք Երուսաղեմի, ի զօրութիւնս եւ ի հաստատութիւնս ագարակի,՝՝ եթէ գտանիցէք զեղբօրորդին իմ՝ պատմեսջիք նմա, եթէ խանդակաթ եմ ես ի սէր քո։
այլ այս է ուխտն զոր ուխտեցից տանդ Իսրայելի յետ աւուրցն այնոցիկ, ասէ Տէր. Տաց զօրէնս իմ ի միտս նոցա, եւ ի սիրտս նոցա գրեցից զնոսա. եւ եղէց նոցա յԱստուած, եւ նոքա եղիցին ինձ ի ժողովուրդ։
Եւ անցուցից զերրորդ մասն ընդ հուր, եւ ջեռուցից զնոսա որպէս ջեռնու՝՝ արծաթ. եւ փորձեցից զնոսա որպէս փորձի ոսկի. նա կարդասցէ զանուն իմ, եւ ես լուայց նմա. եւ ասացից. Ժողովուրդ իմ է սա։ Եւ նա ասասցէ. Տէր Աստուած իմ ես դու՝՝։
Ասէ ցնա Յիսուս. Մի՛ մերձենար յիս, զի չեւ եւս ելեալ եմ առ Հայր իմ. այլ երթ դու առ եղբարսն իմ, եւ ասա ցնոսա. Ելանեմ ես առ Հայրն իմ եւ առ Հայր ձեր, եւ Աստուածն իմ եւ Աստուած ձեր։
