3 ուր ոչ գոյ ի նմա ճանապարհ, այսպէս ի սուրբս երեւեցայց քեզ՝՝, տեսանել ինձ զզօրութիւն քո եւ զփառս քո։
Ի դարձուցանել Տեառն զգերութիւն Սիոնի, եղաք մեք մխիթարեալք՝՝։
Ուղիղ եղիցին աղօթք իմ որպէս խունկ առաջի քո, Տէր, համբարձումն ձեռաց իմոց պատարագ երեկոյի։
Պահեա զիս որպէս բիբ ական, ընդ հովանեաւ թեւոց քոց ծածկեսցես զիս
Օր աւուր բղխէ զբան, եւ գիշեր գիշերի ցուցանէ զգիտութիւն։
Ի քեզ անկայ ես յարգանդէ, յորովայնէ մօր իմոյ, դու ես Աստուած իմ։
Կշտամբութեամբ վասն մեղաց խրատեցեր զմարդ, մաշեցեր որպէս սարդիոստայն զանձն՝՝ նորա. սակայն ընդունայն է ամենայն մարդ։ Հանգիստ։
Ի կարդալ իմում լուար ինձ, Աստուած, ըստ արդարութեան՝՝. ի նեղութեան ինձ անդորր արարեր. ողորմեա ինձ եւ լուր աղօթից իմոց։
Աստուած, ո՞ քեզ նմանիցէ՝՝. մի՛ լռեր եւ մի՛ դադարեր, Աստուած։
Մտին Մովսէս եւ Ահարոն առաջի փարաւոնի, եւ ասեն ցնա. Այսպէս ասէ Տէր Աստուածն Եբրայեցւոց. Մինչեւ յե՞րբ ոչ կամիցիս ամաչել յինէն՝՝. արձակեա զժողովուրդ իմ զի պաշտեսցեն զիս։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Մինչեւ յե՞րբ ոչ կամիք լսել պատուիրանաց իմոց եւ օրինաց։
Ցորքան ժամանակս անմեղք իցեն զհետ արդարութեան, մի՛ ամաչեսցեն. իսկ անմիտք ցանկացօղք թշնամանաց՝ ամպարշտեալք ատեցին զիմաստութիւն, եւ դատապարտք եղեն յանդիմանութեանց։
Մինչեւ յե՞րբ յորսայսեալ կաս, ո՛վ վատ, կամ ե՞րբ ի քնոյ զարթիցես։
Լուա ի չարեաց զսիրտ քո, Երուսաղէմ, զի ապրեսցիս. մինչեւ ցե՞րբ գտանիցին ի քեզ խորհուրդք ցաւոց քոց՝՝։
Եւ ես՝՝ զօրացուցի զբազուկս նոցա, եւ ի վերայ իմ խորհեցան չարութիւն։
Եւ սաստեաց ի նա Յիսուս, եւ ել ի նմանէ դեւն, եւ բժշկեցաւ մանուկն ի ժամէն յայնմանէ։
Միաբանեցին եւ Հրեայքն, ասեն. Այդպէս է։
Եւ ասէ Դաւիթ. Կենդանի է Տէր, բայց եթէ Տէր խրատեսցէ զդա, եւ կամ թէ օր իւր եկեսցէ եւ մեռցի, կամ թէ ի պատերազմ մտցէ եւ յաւելցի.