Եւ ուրախ եղեւ ի նոսա Եզեկիա, եւ եցոյց նոցա զամենայն տունս Նաքովթայ՝՝, զարծաթ եւ զոսկի եւ զխունկս եւ զեւղս անուշունս, եւ զտունս անօթոց, եւ որ ինչ գտանէր ի գանձս նորա. եւ ոչ էր տեղի զոր ոչ եցոյց Եզեկիա ի տան իւրում եւ յամենայն իշխանութեան իւրում։
Եւ ասէ. Զի՞նչ տեսին ի տան քում։ Եւ ասէ Եզեկիա. Զամենայն ինչ որ ի տան իմում էր՝ տեսին, եւ ոչ ինչ էր ի տան իմում զոր ոչ ցուցի նոցա, այլ եւ ոչ ի գանձս իմ։
Պատասխանի ետ Յիսուս. Ոչ ունէիր դու իշխանութիւն ի վերայ իմ եւ ոչ մի, եթէ ոչ էր տուեալ քեզ ի վերուստ. վասն այնորիկ որ մատնեացն զիս քեզ, նորա մեծ մեղք են։